Czy wiesz, że bursztyn bałtycki powstał 40 milionów lat temu, kiedy na terenie dzisiejszego Morza Batyckiego znajdował się tropikalny kontynent?

Bursztyn nad Morzem Bałtyckim jest zastygłą żywicą, która wyciekała z drzew iglastych.

Kiedy i w jaki sposób powstały bursztyny, które dziś znajdujemy nad Morzem Bałtyckim?

Powstanie bursztynów bałtyckich sięga do epoki zwanej eocenem. W okresie eocenu na Ziemi nie istniał jeszcze człowiek, natomiast wymarła już znaczna większość dinozaurów.

Wówczas, ponad 40 milionów lat temu w miejscu dzisiejszego Morza Bałtyckiego, znajdował się kontynent nazywany Fennoskandią. Tereny te były porośnięte bujną roślinnością, a przez cały rok było ciepło i bardzo wilgotno. W czasach epoki eocenu, wyższe partie Fennoskandii były porośnięte głównie drzewami iglastymi, takimi jak świerki, modrzewie, tuje czy jodły. Natomiast w niższych partiach rosły na przykład sosny, czy dęby.

Pod wpływem wybuchów wulkanicznych, drzewa te silnie żywicowały. Żywica wypływała z uszkodzonych miejsc drzew, aby chronić je przed szkodliwymi skutkami czynników zewnętrznych, a następnie żywica zastygała. Z czasem żywica przerodziła się w świetnie nam znany bursztyn bałtycki. Niejednokrotnie, do spływającej po pniach żywicy dostawały się elementy roślin, czy owady. Żywica stanowiła pułapki dla niektórych owadów i pajęczaków. Do dziś zachowało się sporo zatopionych w bursztynie prastarych owadów i roślin. Tego typu znaleziska nazywane są inkluzjami.

Tutaj znajdziesz więcej interesujących faktów na temat Morza Bałtyckiego.

Czas narodzin bursztynu to czas, w którym na Ziemi następowało wiele zmian klimatycznych. Wiele drzew zostało powalonych wskutek tych zmian. W bursztynodajnych drzewach tkwiła żywica, która po dostaniu się do ziemi utworzyła złoża bursztynu bałtyckiego, które nazywamy dzisiaj naukowo sukcynitem. A podpalony fragment bursztynu do dzisiaj wydziela zapach lasu.